سیاستهای کلی جمعیت در ایران؛ چالشها و راهکارها

27 اردیبهشت 1399

محمد­جلال عباسی ­شوازی، استاد جمعیت ­شناسی دانشگاه تهران و رئیس انجمن جمعیت­ شناسی ایران

جمعیت، تحولات و پیامدهای آن موضوعی استراتژیک و نیازمند سیاستگزاری و برنامه ­ریزی کوتاه ­مدت و دراز­مدت است.  با توجه به روند کاهشی رشد جمعیت و پیامدهای آن از جمله کاهش جمعیت نیروی کار (سنین 15 تا 64 سال) و سالخوردگی جمعیت دردهه­ های آینده، سیاستهای کلی جمعیت در 30 اردیبهشت سال 1393 توسط رهبر معظم انقلاب ابلاغ شد. این سیاست­ها به ضرورت افزایش جمعیت و ابعاد مختلف جمعیت از جمله فرزندآوری، تسهیل ازدواج  و تحکیم خانواده، بهداشت باروری، ترویج سبک زندگی ایرانی-اسلامی، توانمند سازی جوانان، تکریم سالمندان، تقویت مولفه ­های هویت بخش ملی، محیط زیست، آمایش سرزمین و رصد تحولات جمعیتی توجه نموده است، که اجرای بهنگام و مستمر آنها می­تواند به افزایش کمی و کیفی جمعیت منجر شود. اکنون در آستانه روز ملی جمعیت، سوال این است که روند اجرائی شدن سیاستهای کلی جمعیت در سالهای اخیر چگونه بوده است؟ تحقق اهداف سیاستهای جمعیتی که همان افزایش رشد جمعیت با در نظر داشت ابعاد کیفی چگونه امکان پذیر است؟ و در نهایت، چه راهکارهائی برای نهادینه شدن سیاستها و برنامه ­های جمعیتی در کشور وجود دارد؟ در این مقاله به اختصار به سوالات فوق پرداخته می­شود.

متن کامل را از اینجا دریافت نمائید.